Ik ben altijd leerkracht geweest in het derde leerjaar. Dat was ik al een jaar of zeven, toen ik plots last begon te krijgen van mijn buik. Ik moest heel vaak naar het toilet. In het begin had ik niet goed door wat er aan de hand was. Maar na een aantal maanden volgde de diagnose: colitis ulcerosa.
Lees meer
Dit gerecht is heel populair bij mijn kinderen. Ik maak altijd een gezonde variant klaar. Zo eten mijn kindjes gezond én bovendien kan ik het goed verdragen.
Lees meer
We zijn al samen sinds onze studententijd, mijn man en ik. Ik werd pas een hele tijd later ziek, toen we al kindjes hadden. Pieter was van in het begin heel bezorgd.
Lees meer
Ik reageer heel heftig en slecht op medicatie. In de afgelopen maanden heb ik van alles geprobeerd, maar niks lijkt voorlopig echt te helpen. Ik sukkel dan ook van de ene opstoot in de andere. Eind vorig jaar werd ik zelfs opnieuw opgenomen in het ziekenhuis omdat het echt niet meer ging. Ze hebben me toen zware medicatie gegeven, met alle bijwerkingen tot gevolg. Gewichtstoename, een opgezwollen gezicht, hypernervositeit, … aangenaam is het niet. Maar ik was wel even van mijn symptomen verlost.
Lees meer
Ik startte begin dit jaar met nieuwe medicatie. Jammer genoeg werd ik daar behoorlijk ziek van en ging mijn haar zelfs uitvallen. Ik was misselijk, oververmoeid en mijn energiepeil zakte onder nul. De medicatie maakte me zieker dan ik ooit ben geweest van mijn colitis ulcerosa. Ik ben op enkele weken tijd veel afgevallen en ik was zo uitgedroogd en uitgeput dat ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis. Ik was een maand volledig out. Ik kon niet gaan werken, wat ik heel vervelend vond.
Lees meer
Na mijn blogposts en het interview met Nina magazine kreeg ik veel positieve reacties. Zowel van collega’s of ouders als van verre familie. Ik twijfelde even om het interview met Nina te doen, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb. Door ermee naar buiten te komen, wordt de ziekte meer bespreekbaar. Wie weet zijn er ouders op mijn school die ook patiënt zijn en er nu wel over durven praten?
Lees meer
Ik ben sinds kort overgestapt op nieuwe medicatie. Niet omdat ik het zelf wilde, maar omdat de medicatie die ik nam niet langer voldeed. Het besef dat mijn lichaam zwaardere medicatie nodig heeft, was voor mij een zwaardere klap dan de diagnose zelf. Het was de eerste keer dat ik het echt moeilijk had met mijn ziekte.
Lees meer
Niet iedereen in de familie weet dat ik colitis heb, enkel mijn dichte familie en mijn schoonouders. Ik wil het niet aan de grote klok hangen, ik vind niet dat iedereen daar zaken mee heeft.
Lees meer
Ik ga graag op reis met Pieter en de kinderen. De wereld verkennen en samen genieten, ik vind het geweldig. Jammer genoeg is het er dit jaar niet van gekomen door de verbouwingen aan onze woning.
Lees meer
Ik ging vroeger vaak zwemmen, dat komt er nu niet altijd meer van. ‘s Avonds ben ik meestal te moe om nog te sporten. Maar ik zou er wel graag opnieuw mee starten. Ook yoga en meditatie zijn niet echt aan mij besteed, maar wat ik wel graag doe is haken.
Lees meer
Het grootste geluk in mijn leven zijn mijn twee schatten van kinderen, Senne (6) en Elise (3). Mijn man Pieter en ik zijn ondertussen al 10 jaar getrouwd en al meer dan 15 jaar samen, ik zou me mijn leven zonder hen niet kunnen voorstellen.
Lees meer
Ik werk voltijds als leerkracht in het derde leerjaar, een job die ik ongelooflijk graag doe. Ik kan me niet inbeelden dat ik ooit iets anders zou doen. Als ik eerlijk ben, is het geen ideale omgeving voor iemand met colitis.
Lees meer
In theorie mag ik van mijn arts alles eten wat ik wil. Toch kies ik bewust voor een lactosevrij en glutenarm dieet. Voor lactose ben ik al heel mijn leven intolerant en op aanraden van een alternatieve arts, eet ik zo weinig mogelijk gluten. Ik weet dat de richtlijnen zeggen dat voeding geen rol speelt, maar ik merk toch dat ik mij beter voel als ik geen lactose en gluten eet.
Lees meer
Het is nu net een jaar geleden dat ik de eerste symptomen kreeg: hevige diarree, misselijkheid en een constant gevoel van vermoeidheid. Er werd niet meteen een diagnose vastgesteld, het duurde enkele maanden vooraleer de artsen wisten wat er concreet scheelde. Pas in april 2016 kreeg ik de diagnose van colitis, toen ik als gevolg van een zware opstoot 7 kg vermagerd was. Mijn eerste gedachte was: “Dat verklaart heel wat van uit het verleden”. Ik was op een manier opgelucht dat ik wist wat er scheelde, maar het is natuurlijk allesbehalve leuk om te horen dat je chronisch ziek bent.
Lees meer