Hallo,
Ik ben Inge en ik heb sinds 2003 colitis ulcerosa. Al kwam ik dat pas jaren later te weten. Ik ben nog steeds op zoek naar een goede balans tussen werken, mijn ziekte en een gepaste behandeling. Mijn vrije tijd breng ik het liefste door in de natuur, met vrienden en mijn partner.
Inge
Alle bloggers
Ik werk voltijds als maatschappelijk werkster. Dat valt me soms wel zwaar. Maar mijn werk geeft me energie. Ik werk vooral met mensen met een beperking, en ga af en toe bij hen op huisbezoek. Door mijn eigen ziekte voel ik hen heel goed aan. Dat voelen zij ook, en daardoor vertrouwen ze me sneller.
Lees meer
Ik hou enorm veel van reizen. Dat is echt een van mijn hobby’s. Mijn man en ik hebben al heel wat mooie reizen gemaakt. En er staan nog heel wat landen op ons lijstje. Ik hoop dat ik die allemaal kan bezoeken.
Lees meer
Sinds 2016 let ik heel strikt op mijn voeding. Ik probeer zoveel mogelijk pure dingen te eten. Gelukkig dronk ik sowieso al geen alcohol en koffie. Dus dat mis ik helemaal niet. Op restaurant kies ik altijd een gezond gerecht. Maar dat is moeilijk, want ik hou ik echt niet van slaatjes.
Lees meer
Ik heb altijd intensief gedanst. Tot mijn 25 jaar heb ik dat volgehouden. Maar door mijn gewrichtspijnen lukt me dat niet meer.
Lees meer
De ziekte heeft mijn leven erg veranderd. Vooral sinds mijn laatste zware opstoot. Ik vind maar geen gepaste behandeling. Ik heb het moeilijk om dat te aanvaarden, en daarom praat ik af en toe met een psycholoog. Zij helpt me om alles te verwerken.
Lees meer
Ik vind het moeilijk om lang en uitgebreid over mijn ziekte te praten. Ik klaag niet graag en wil absoluut niet dat mensen me als een zaag zien. Maar daardoor maak ik het mezelf soms moeilijk. Gelukkig kan ik met mijn man wél makkelijk praten. Ik weet niet wat ik zonder hem zou doen.
Lees meer
In 2010 kreeg ik enorm veel last van mijn gewrichten: aan mijn heupen, mijn rug en schouders. Ik ben toen naar verschillende dokters geweest, maar zonder resultaat. Ook de kinesist en de rugschool hielpen me niet. Mijn ontstekingen werden alleen maar erger. Ik had veel pijn en kon amper nog iets doen.
Lees meer
De ziekte valt me emotioneel heel zwaar. En dat op verschillende vlakken. Zo heb ik het moeilijk om op stap te gaan.
Lees meer
We waren twee jaar samen toen ik plots last kreeg van rugpijn. Het was heel erg: ik kon niet meer zitten, niet meer liggen, niet meer staan. Daarna volgde een enorme zoektocht naar de oorzaak van die pijn. Mijn man leefde toen erg met me mee.
Lees meerThema's